hugsi

a. indecl. thoughtful, meditative, absent-minded (hann fór jafnan sem h. væri).

* * *

adj. ind. thoughtful, meditative; sem hann væri hugsi, Bjarn. 40; Gestr sitr nú hugsi um sitt mál, Ísl. ii. 294; fámálugr ok nokkut hugsi, 156; um slíkt liggr hann hugsi, Al. 15, 70; hann fór jafnan sem hugsi væri, as vacant, wandering, Bs. i. 170.